Definitie van natuurlijke vezels

Vezels of vezels zijn een klasse haarachtige materialen die continue filamenten zijn of in afzonderlijke langwerpige stukken zijn, vergelijkbaar met stukjes draad. Ze kunnen in filamenten, draad of touw worden gesponnen. Ze kunnen worden gebruikt als een component van composietmaterialen. Ze kunnen ook worden gematteerd tot vellen om producten zoals papier of vilt te maken. Vezels zijn van drie soorten: natuurlijke vezel, cellulosevezel en synthetische vezel. Het vroegste bewijs voor mensen die vezels gebruiken, is de ontdekking van wol en geverfde vlasvezels gevonden in een prehistorische grot in de Republiek Georgië die dateren uit 36,000 BP.

Natuurlijke vezels zijn gemaakt van plantaardige, dierlijke en minerale bronnen. Natuurlijke vezels kunnen worden ingedeeld volgens hun oorsprong. Zoals waterhyacint, abaca, bananenblad, zeegras.

De meeste vezels worden verpulverd en verwerkt tot speciaal papier dat wordt gebruikt in theezakjes, vacuümzakken, valuta en meer. Het kan worden gebruikt om handwerk te maken, zoals tassen, tapijten, kleding en meubels. Vezeltouw is zeer duurzaam, flexibel en bestand tegen zoutwaterschade, waardoor het kan worden gebruikt in trossen, scheepslijnen en visnetten. Natuurlijke vezels werd ooit hoofdzakelijk gebruikt voor touw, maar deze toepassing is nu van ondergeschikt belang.